มีนาคม 29, 2024, 02:39:27 pm *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: ขออนุญาต ลบโฆษณาขายหนังสือแนวข้อสอบนะคะ หากท่านที่ต้องการลงโฆษณาขายหนังสือ ขอให้ลงให้ห้องที่จัดเตรียมไว้ให้เลยค่ะ เพื่อไม่ปะปนกับ กระทู้ข้อสอบ  ขอขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ
หน้า: [1]
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: วัตถุประสงค์ของการจัดตั้งเว็บบอร์ด  (อ่าน 4607 ครั้ง)
took
Administrator
Jr. Member
*****
กระทู้: 97


ดูรายละเอียด อีเมล์
« เมื่อ: สิงหาคม 12, 2014, 10:23:18 am »


วัตถุประสงค์ของการจัดตั้งเว็บบอร์ด

          ก่อนอื่นที่เราจะพูดถึงวัตถุประสงค์ของการจัดตั้งเว็บบอร์ดนี้นะครับ ก็ขอเล่าความเป็นมาก่อนนะครับ  หากย้อนกลับไปตอนผมเด็กๆ ผมก็ไม่เก่งคณิตศาสตร์หรอกครับ ซึ่งตอนนี้ผมก็ยังไม่เก่งเหมือนเดิม พอผมได้มาสอนคน(เพื่อน น้องๆ พี่ๆ หรือ เด็กนักเรียนที่รู้จัก) ผมก็เริ่มที่จะเรียนรู้กับสิ่งที่สอน ก็ค่อยสะสมมาเรื่อยๆ และที่พบปัญหาก็คือ ตัวผมเองที่ดูจะอ่อนคณิตศาสตร์เอาเสียมากเลย แล้วจะสอนพวกเขาให้เข้าใจได้อย่างไรล่ะ อืม...อันนี้เรื่องท้าทายมากๆ ดังนั้น ผมก็คิดว่า สิ่งแรก เราต้องเข้าใจกับมันก่อน เอ่อ... แล้วก่อนที่จะเข้าใจต้องทำไงก่อนดีล่ะ ก็ต้องมีความรู้ใช่ไหม อืมๆๆ จริงด้วยสิ  เราไม่มีความรู้เลยนี่หน่า  ก็เลยต้องอ่านล่ะครับ อ่านเยอะด้วย อ่านแล้วก็ท่องจำ ใครว่าคณิตศาสตร์ไม่ท่อง ไม่จำ อันนี้ไม่จริงนะครับ ยังไงก็ต้องท่อง ต้องจำ ไม่จำแล้วจะมีความรู้ได้อย่างไร  ส่วนคนที่บอกว่า ไม่เห็นต้องท่องก็จำได้ อันนั้น อาจเป็นเพราะว่า เราทำจนเคยชินแล้วความรู้อยู่ในตัวแล้ว ก็เลยไม่จำเป็นต้องท่องอะไรมาก ถึงเวลาสมองก็หยิบมาใช้ได้เลยครับ  แต่สำหรับผู้เริ่มต้นยังไงก็ต้องท่องจำครับ
          อืม... แล้วไงต่อล่ะ  พอดีมานั่งอ่านหนังสือเกี่ยวกับจิตวิทยาการเรียนรู้  ก็เลยสว่างกระจ่างใจมลเลย  แบบว่า Bloom's taxonomy กับคณะเขาได้เขียนไว้แล้ว ว่า ด้านความรู้ ขั้นแรกต้องเริ่มจาก ความจำ  ต่อมาก็ ความเข้าใจ  นำไปใช้  วิเคราะห์  ประเมินค่า  และสร้างสรรค์  ตามลำดับเลยครับ  ก็เลยมาสอดคล้องกับคนไทยหัวใจนักปราชญ์ สุ จิ ปุ ริ ก็คือ ฟัง พูด อ่าน เขียน เอามาผสมผสานกันได้เลย  โอ้โห...นี่ล่ะ กระบวนการแห่งการเรียนรู้ครับ  จากนั้น ผมก็ค่อยๆ เริ่มมานั่งทำความเข้าใจ จนกระทั่งตอนนี้ ก็ยังไม่เก่งคณิตศาสตร์อยู่ดี 555+
          เอ่อ ... แล้วจะสอนพวกเขาได้ไงล่ะ  ก็เลยมาปรับความเข้าใจกับตัวเองครับ อืม... สิ่งไหนล่ะ ที่จะสอนเขาได้ และให้ตรงกับจุดประสงค์ หรือ ตัวชี้วัด ตามมาตรฐานที่เขากำหนด  เพราะการสอนจริงๆ ต้องสอนให้ตรงกับมาตรฐาน และตัวชี้วัดที่กำหนดให้ในหลักสูตร  อันนี้ล่ะ สำคัญที่สุด  แต่แบบว่า  สมัยนี้ ข้อสอบแข่งขันก็พัฒนาไปไกลเกินกว่า มาตรฐาน และตัวชี้วัดในชั้นเรียน เอาแบบว่า มันยากมากๆ (ก็จริงของเขานั่นแหล่ะ เพราะมันคือข้อสอบแข่งขัน 555+)  
          เหอๆๆ นอกเรื่องไปเยอะเลย ...  เอาเข้าเรื่องดีกว่า  ก็แบบว่า  อืม... เราจะทำไงดีล่ะ  เพราะเราต้องสอนพวกเขาให้ได้  ซึ่งจากประสบการณ์ของผมเอง  ผมเคยสอนทั้งเด็กเก่งและเด็กอ่อน สอนตั้งแต่เด็กจนถึงผู้ใหญ่  ก็ได้เรียนรู้อะไรจากพวกเขามากมาย  แต่เชื่อไหมว่า สุดท้าย ก็ต้องปรับวิธีการสอนตลอดเวลา  เพราะอะไร  ก็เพราะคนแต่ละคนไม่เหมือนกัน  ความรู้พื้นฐาน  ความสามารถด้านสมอง ด้านการเรียนรู้  และปัจจัยต่างๆ ไม่เหมือนกัน  ดังนั้น ผมก็ต้องเริ่มใหม่ทุกๆ ครั้งกับการสอนเด็กกลุ่มใหม่ หรือ กับผู้เรียนคนใหม่ มันเป็นอะไรที่ท้าทายเสมอ
          เอ่... แล้วการสอนเด็ก เก่ง กลาง อ่อน มีข้อดี ข้อเสียอย่างไรกันนนะ เคยกันไหมครับ  สำหรับผมแล้ว  เอาเริ่มจากเด็กเก่งก่อนเลยล่ะกัน  สำหรับการสอนเด็กเก่งมันเป็นอะไรที่สนุกมากๆ แบบว่า เราต้องกระตือรือร้นตลอดเวลา แล้วข้อดีก็คือเราได้พัฒนาตัวเองด้วย และเราก็ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ด้านความคิดของพวกเขาด้วย  แต่ข้อเสียล่ะ ก็มีนะ แต่ไม่ถือกับมาก ถ้าแยกแยะออก แต่ถ้าแยกแยะไม่ออก จะส่งผลเสียมากๆ เลยล่ะ  ก็คือแบบว่า  เมื่อสอนเด็กเก่งแล้ว ในช่วงเวลาใกล้เคียงกัน มาสอนเด็กที่อ่อนมาก  เราต้องปรับความรู้สึกของตัวเองให้ได้ ลดสปีด ลดทุกๆ อย่าง เพื่อให้สอดคล้องกับระดับความรู้ความสามารถของเด็ก ต้องปรับเปลี่ยนกระบวนการใหม่  อันนี้ล่ะ คือเรื่องที่สำคัญมากๆ เลย ระวังๆๆๆๆๆ
          ส่วนเด็กในระดับปานกลาง ก็เป็นกลุ่มที่ท้าทายอีกระดับหนึ่ง ซึ่ง เราต้องคาดหวังเขา เพื่อที่จะพัฒนาไปให้ได้มากกว่าที่เป็นอยู่ อาจถึงในระดับเก่ง  และยังต้องปรับปรุงเขาในบางเรื่องที่เขายังบกพร่อง  อันนี้ล่ะ เราต้องเตรียมตัวให้มากๆ
          และสุดท้าย ที่จะพูดถึงและเป็นที่มาของการเขียนเว็บบอร์ดนี้ ก็คือ เด็กกลุ่มอ่อน หรือกลุ่มต่ำนั้นเองครับ  ผมคิดว่า เด็กกลุ่มนี้ เป็นกลุ่มที่ท้าทายที่สุดครับ  สำหรับเด็กเก่ง และเด็กปานกลาง  พวกเขาสามารถได้รับการพัฒนาจากใครก็ได้ เพราะตัวเด็กมีความพร้อมที่อยากจะเรียนรู้อยู่แล้ว  แต่ในทางตรงกันข้าม กับเด็กกลุ่มอ่อน ที่ใครๆ ก็ไม่อยากสอน หรือสอนไปแล้วก็ท้อใจแล้วก็ปล่อยให้เด็กพวกนี้เป็นไปตามสภาพที่เขาเป็น  แล้วสุดท้ายเด็กพวกนี้ก็เป็นภาระ และเป็นปัญหาย้อนกลับมาสู่โรงเรียน  สุดท้ายก็โทษกันไปโทษกันมา
          สำหรับเด็กอ่อนคณิตศาสตร์นั้น  ผมคิดว่าเป็นเรื่องท้าทายมากกว่าเด็กในกลุ่มอื่นมากๆ ถ้าพวกเขาได้เรียนรู้ ได้เข้าใจ และสามารถทำอะไรในสิ่งที่พวกเขาทำได้มากกว่าเดิม  หรือมีการพัฒนาในทางที่ดีขึ้น นั่นแหล่ะ คือ ความภาคภูมิใจ และความสำเร็จของผม  ซึ่งตัวผมเองก็เป็นคนไม่เก่งครับ  มีอาจารย์ผมท่านหนึ่งเคยสอนว่า การที่จะสอนเด็กกลุ่มอ่อนให้เข้าใจ  ผู้สอนก็ต้องน่าจะระดับปานกลาง ไม่ต้องเก่งมากเกินไป  เพราะพวกเก่งมากไป แล้วสอนคนไม่รู้เรื่อง ยิ่งมาเจอกลุ่มอ่อนๆ เข้า ยิ่งสอนไม่ได้ (แต่ผมระดับธรรมดาอ่ะดิ อ่อนถึงปานกลาง ไม่ได้เก่งเหมือนพวกเทพๆ 555+ คงสอนพวกเขาได้นะครับ) อาจารย์พูดมาก็คงจะจริงครับ ... แต่พอมาถึงสถานการณ์จริงๆ  เราต้องลดตัวเองครับ ลดระดับให้ต่ำกว่าที่เป็นอยู่มาก  ซึ่งมาสอดคล้องกับท่านผู้บริหารท่านหนึ่งที่ผมเคยร่วมงานอยู่กับท่าน 2 ปี  ท่านพยายามสอนผมว่า  การที่เราจะสอนเด็กที่ไม่รู้ให้รู้  ให้เรามองย้อนกลับไปในวันที่เราไม่รู้  เหมือนตอนก่อนจะเขียน ก.ไก่  ได้  ตอนนั้นมันยากแค่ไหนกว่าจะทำได้  หรือกว่าจะอ่านหนังสือแต่ละตัวได้ ต้องเริ่มอย่างไร ต้องฝึกอย่างไร  ซึ่งถ้าเทียบกับตอนนี้ เราผู้สอน เรารู้เรื่องแล้ว เราจะให้เขามาได้ดังใจที่เราต้องการก็ไม่ได้  ดังนั้น ให้คำนึงถึงตัวเด็กที่เราสอนเสมอ ....
          สำหรับคำสอนของผู้บริหาร ก็ทำให้ผมพอจะเข้าใจอะไรบางอย่างได้ดีขึ้น  จนกระทั่ง เมื่อไม่นานมานี้เองครับ  ผมได้มาสอนเด็ก ป.1 กับ ป.3 ก็เลยเริ่มเข้าใจในสิ่งที่ผู้บริหารคนดังกล่าวท่านสอนไว้  มันเป็นอะไรที่ยากมากๆครับ  และจะบอกว่า ท้าทายมากๆ เราต้องลดระดับความสามารถตัวเองให้เท่ากับระดับความสามารถของพวกเขา  ให้มองว่า เราอยู่ในวัยเดียวกับเขา ในด้านกระบวนการคิดก็เช่นกัน เด็กแต่ละวัยแตกต่างกัน และแต่ละคนก็แตกต่างกัน  ผมจึงต้องนับหนึ่งใหม่เสมอๆ ในการสอนทุกๆ ครั้ง ที่ได้สอน
          เมื่อมาเจอเด็กกลุ่มอ่อน ก็เช่นกันครับ (กลุ่มผู้ถูกทอดทิ้งที่คนไม่ค่อยอยากสอน) ก็มาเป็นหน้าที่ของเรา อันนี้ล่ะ เราจะทำอย่างไรให้เขามาสนใจในคณิตศาสตร์  และกล้าที่จะขีด จะเขียน จะคิด และทำได้  ตามเป้าที่เราตั้งไว้  มันก็ต้องเริ่มจากการเริ่มต้นล่ะครับ เริ่มจากง่ายๆ จะว่า จากง่ายมากๆ ง่ายที่สุดเลยก็ว่าได้ แล้วค่อยปรับเปลี่ยนไปเป็นระดับๆ จนเป็นที่น่าพอใจ แต่ก็ต้องขอเตือนนะครับว่า อย่าเอาใจเราไปใส่ใจเขา  ให้เอาใจเขามาใส่ใจเราครับ  เพราะครูส่วนใหญ่แล้ว มักเอาใจตัวเองไปใส่ใจเด็ก (ก็เด็กมันไม่เก่งเหมือนครูนี่หน่า 555+) ดังนั้นจึงต้องนึกถึงใจเด็กเป็นใหญ่ครับ แล้วเราปรับตัวให้เข้ากับเขา แล้วให้เขาทำตามในสิ่งที่เราต้องการจะวัดให้ได้ผลสัมฤทธิ์ที่ดีตามมาครับ นั่นล่ะ คือกระบวนการที่จะพัฒนาและเรียนรู้เขาครับ


          ดังนั้น  วัตถุประสงค์ของการจัดตั้งเว็บนี้ ก็คือ  เพื่อพัฒนาผู้ที่มีพื้นฐานทางคณิตศาสตร์  ในระดับกลุ่มต่ำครับ  ผมอยากให้พวกเขาได้รับการพัฒนาที่ดีขึ้นครับ  ดังนั้น เนื้อหาในเว็บบอร์ดนี้ ไม่เน้นเนื้อหาที่ยากครับ เน้นแบบง่ายๆ  ภาษาที่ผมใช้เขียนก็แบบง่ายๆ นะครับ บางครั้งบางคนอาจจะบอกว่าไม่เหมาะ แต่ผมก็จะพยายามไม่ให้ผิดหลักการทางคณิตศาสตร์ครับ  เพื่อให้เด็กได้เกิดการเรียนรู้  และเข้าใจ ในคณิตศาสตร์มากขึ้นครับ  
          สำหรับ ผู้ที่เก่งคณิตศาสตร์ ผมก็ขอเชิญมาช่วยกันพัฒนาเด็กกลุ่มนี้ในเว็บบอร์ดนี้ด้วยกันนะครับ  ไม่ต้องเอาเรื่องยากมากมายมาโพสต์นะครับ เพราะเว็บไซต์ เว็บบอร์ดอื่น เขามีกันเยอะมากแล้ว  สำหรับเว็บบอร์ดเรา ต้องการพัฒนาเด็กกลุ่มอ่อนจริงๆ ครับ  ดังนั้น ไม่เน้นยาก แต่เน้นให้มีการพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้นครับ

          ขอขอบพระคุณทุกท่าน ที่ร่วมกันพัฒนาครับ
บันทึกการเข้า
sereynut
Newbie
*
กระทู้: 13


ดูรายละเอียด อีเมล์
« ตอบ #1 เมื่อ: ธันวาคม 07, 2015, 04:47:47 pm »

 จุมพิต จุมพิต จุมพิต แลบลิ้น แลบลิ้น แลบลิ้น แลบลิ้น แลบลิ้น แลบลิ้น แลบลิ้น


คาสิโนออนไลน์ ในรูปแบบใหม่ล่าสุดจาก ปอยเปต คาสิโน รีสอร์ท ได้ที่นี่ royal1688
บันทึกการเข้า
sereynut
Newbie
*
กระทู้: 13


ดูรายละเอียด อีเมล์
« ตอบ #2 เมื่อ: ธันวาคม 11, 2015, 11:47:52 am »

 ยิงฟันยิ้ม ยิงฟันยิ้ม ยิงฟันยิ้ม ยิงฟันยิ้ม ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับข้อมูลดีๆๆ จุมพิต จุมพิต จุมพิต
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.19 | SMF © 2011, Simple Machines Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
Blue Theme by Nevikup